In 2008 was er economische crisis. In 2010 werd aangekondigd dat gemeenten fors moesten bezuinigen. En nu is er weer een crisis. Dit keer is vooral de euro de klos. Allemaal crises, maar voor de meesten van ons nog redelijk ver van het bed. Je leest er wel over, maar we voelen het nog niet echt in onze knip. Ons idee is dat dit wel zal veranderen.
De IJmuider Courant schreef in een artikel over onze motie (zie: 'Aandacht voor oudere werklozen' Red.) "het doemdenken van GroenLinks". De fractie lijkt het eerder een reëel perspectief en daar moeten wij onze ogen niet voor sluiten. De kranten onderschrijven dat ook voortdurend in allerlei andere artikelen. Hoeveel mensen zullen Tata nog moeten verlaten, de komende jaren? En welke groep werknemers zal het dan voornamelijk treffen? Denk aan de bezuinigingen en ontslagen, bijvoorbeeld in zorg en welzijn. Wat gebeurt er met overheidsfunctionarissen? We kunnen de verkeerde kant op blijven kijken en ons alleen blind staren op de problemen van jongeren, maar dan worden wij rechts ingehaald door een veel groter probleem. Wilt u daarop wachten?
Het moet anders. De mentaliteit moet veranderen. Gaan we daar nu wat mee doen, of wachten wij tot het mes ons op de keel staat? Je ziet acties ontstaan tegen de graaicultuur, maar we moeten niet alleen kijken naar de allerrijksten (de graaiers) en de allerarmsten (nog steeds gezien als losers). Noem ons dan maar doemdenkers en kijk de andere kant op, maar wij doen hier niet aan mee en zien hier de eigen gemeentelijke politiek als eerste platform.
In onze omgeving wordt snel gezegd dat dit veel te grote problematiek voor een gemeente is. Dat je er vanuit de gemeente en op dit niveau niets mee kan. Dat stellen wij graag ter discussie. De gemeente staat dichtbij de burger. Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Doe iets. Erken op z’n minst het probleem en haal het uit de taboesfeer. Bespreek en inventariseer. Denk er over na. Zo simpel kan het begin van de oplossing al zijn. Probeer tot eenvoudige oplossingen te komen, zoals bijvoorbeeld het gemeentelijk aannamebeleid. Het is een begin. Ergens moet je beginnen. Dan ga je kijken welke instrumenten je nodig hebt. Kortom laten we beginnen meer stil te staan bij de vraag in wat voor een maatschappij wij leven.
In politiek doet men snel gewichtig en zoekt ingewikkelde oplossingen. Soms ligt het allemaal zo voor het opgrijpen. Zo spreekt het college bij infrastructuur over het ontlasten van de Lange Nieuwstraat. Opvallend is dat een simpele, misschien wel de simpelste oplossing in dit betoog ontbreekt. Ook uit enkele rapporten over infrastructuur is hier niets over te vinden.
Komend vanuit de Stationsweg wordt het verkeer rechtstreeks naar het centrum gejaagd. Een simpele oplossing is het kruispunt op het Pontplein zo in te richten dat wanneer je rechtdoor gaat je direct de Kanaaldijk op gestuurd wordt. Voor rechtdoor blijft er dan een rijbaan over, waar je echt voor moet sorteren. Men neemt immers altijd de makkelijkste weg… al gaat deze uitspraak niet op in het politieke land. Hier kiest men veelal voor de moeilijkste weg met vele omwegen.
In grote lijn kan de fractie het door de gemeente uitgestippelde beleid prima ondersteunen. Het is immers beleid dat op democratische gronden tot stand gekomen en besloten is. Wij zijn hierover tevreden. Dit laatste wel in afwachting van de uitkomsten rond moties en amendementen. Dat ook de gemeente moet bezuinigen is voor onze fractie een reëel gegeven en staat niet ter discussie. De wijze waarop bezuinigd kan worden en de zorgvuldigheid waarmee is waar GroenLinks op zal letten. Het college neemt met deze begroting een eerste stap in de goede richting. Vanuit financieel perspectief keurt GroenLinks de begroting goed.
Begin oktober heeft zich een onverwachte wending voorgedaan en beschikt de gemeente Velsen over een eenmalige meevaller van € 10 mln. En structureel € 2 mln. Ten aanzien van deze gelden zal GroenLinks geen voorstellen inbrengen bij deze begroting. GroenLinks is van mening dat het procedureel netjes is bij de voorjaarsnota 2012 hier op terug te komen en voorstelen in te dienen de gelden al dan niet te besteden.
Politiek is een kwestie van vooruit zien. Een stukje durf is hierbij onontbeerlijk. Maar voorop staat dat wij als raad de burger van Velsen zo goed mogelijk moeten dienen. Soms is dit heel lastig te begrijpen, maar wel nodig te doen. Natuurlijk staan de beste stuurlui aan wal, maar accepteer dat de schipper ook wel eens iets niet helemaal goed doet, terwijl hij toch zijn schip zo goed mogelijk naar het einddoel koerst.