Zondag 15 januari hadden we als GroenLinks weer een geslaagde nieuwjaars receptie.
Naast een goed optreden van de band 'Good Meat' hield de onze voorzitter ook een inspirerende nieuwjaarstoespraak.

Zaterdagavond zag ik de eerste aflevering van een nieuwe Nederlandse televisieserie. Lijn 32. Voor deze serie was veel reclame gemaakt. En ik ging dan ook met een positieve instelling en een zekere verwachting kijken.

Deze eerste aflevering viel me echter niet mee. Ik vond het erg fragmentarisch. Allemaal losse brokjes. Er werden veel personen geïntroduceerd. En er was niet veel verhaal. Als ik de voorbespreking niet had gelezen, had ik er geen touw aan vast kunnen knopen. Omdat ik wel vind dat zo’n nieuwe Nederlandse productie een kans moet krijgen, gaf ik de aflevering het voordeel van de twijfel en ben ik blijven kijken. De toekomst zal uitmaken of ik de serie de moeite waard vind of niet. Invloed kan ik er niet op uitoefenen. Wat er echter wel toe doet, is de perceptie waarmee ik naar de volgende afleveringen zal kijken. Stel ik mij voor het vervolg open of heb ik mijn oordeel al klaar na de eerste aflevering.

Ik zie veel overeenkomst met de samenleving als geheel. Veel personen, veel verhaallijnen die weinig of niets met elkaar te maken lijken te hebben.

Maar dat is ook maar op het eerste gezicht. Als je verder kijkt, zie je dat alles met alles samenhangt. Niet alleen op het persoonlijke vlak, maar ook daarbuiten. Zowel in onze relatie met de buitenwereld als in de samenleving als geheel. Op het functioneren van de samenleving kun je als individu niet zoveel invloed uitoefenen. Dat is soms toch meer dan we denken en ook meer dan ons lief is. Maar juist in de intermenselijke relaties kunnen wij als individu het verschil maken. Onze eigen opstelling beïnvloedt het optreden van de ander.

Welke keuze maken wij als individu. Stellen wij ons open naar de samenleving, willen we daaraan een positieve bijdrage leveren en hebben we oog voor de goede dingen om ons heen. Of hebben we geen boodschap aan de buitenwereld, schermen we ons af, zien we voornamelijk de dingen die ons niet bevallen en geven we daarover luidkeels onze mening?

Wat heeft deze bespiegeling nu te maken met een nieuwjaarsreceptie van GroenLinks, zult u denken.

Nederland wordt bestuurd door een parlementaire democratie, waarvan GroenLinks deel uitmaakt. Al decennialang worden politieke partijen getypeerd als links of rechts. En dan is er ook nog een politiek midden. Maar de typering van links en rechts is niet meer zo toepasbaar in de moderne samenleving. Standpunten lopen vaak dwars door de partijen heen.
De mate van verantwoordelijkheid van de overheid voor bescherming van het zwakke in de samenleving, zowel mensen, dieren als natuur, als kern van politiek beleid, bepaalt de positie van een politieke partij in de samenleving.

En dan heeft een partij dezelfde keus als het individu. Schermt de partij zich af, ziet zij alleen de minder goede dingen van andere partijen en verkondigt dat dan ook luidkeels. Of staat de partij open naar de samenleving, dus ook naar andere politieke partijen, is bereid tot samenwerking en levert daarmee een grotere positieve bijdrage aan de samenleving.

Afgelopen dagen hebben PvdA, SP en GroenLinks landelijk zich officieel uitgesproken voor samenwerking. Het blijven zelfstandige partijen, maar samenwerking is op heel wat thema’s mogelijk. En daarmee wordt hun positieve invloed op het functioneren van de samenleving sterker.

In Velsen hebben GroenLinks, PvdA en SP afgelopen jaar op 1 Mei al samen een mini-symposium georganiseerd over het thema ‘werk voor mensen met een handicap’. Dit jaar zijn de 3 partijen van plan weer gezamenlijk iets op 1 Mei te organiseren.

In de gemeenteraad heeft de fractie van GroenLinks een open houding naar andere partijen en wie weet waartoe dat zal leiden.
Laten we het glas heffen op een in alle opzichten voorspoedig 2012 voor alle aanwezigen, sowieso op GroenLinks, op een open houding van GroenLinks en op een goede verstandhouding met andere partijen.

Cobi Schoondergang, voorzitter.